اکل به معروفتصرف در مال دیگری به قدر متعارف را اَکل به معروف میگویند و از آن در باب وصیت سخن گفتهاند. ۱ - اکل به معروف در قرآنعنوان یاد شده برگرفته از قرآن کریم است که میفرماید: قیم و عهده دار امور یتیم در صورت توانگری خویشتنداری کند و در صورت تنگدستی و نیاز در حدّ متعارف از اموال او بردارد. ۲ - جواز اکل به معروفمتولّی اموال یتیم، اعم از وصی، حاکم و مؤمنان عادل در صورت عدم قصد تبرع میتواند از مال یتیم برای خود بردارد؛ لیکن در اینکه برداشت مطلقا جایز است؛ خواه متولّی بی نیاز باشد یا نیازمند یا اینکه برداشت تنها برای متولّی نیازمند جایز است و نیز در مقدار برداشت (اکل به معروف) که به اندازه اجرة المثل است یا به قدر کفایت، هرچند بیشتر از اجرة المثل باشد یا کمترین مقدار از حدّ کفایت و اجرة المثل، اقوال مختلفی مطرح است. بنابر قول به جواز برداشت مطلقا، بر غنی مستحب است از آن خودداری کند. ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۶۶۲-۶۶۳. |